یکی از دوستان شهید تعریف می کند که هنگام اعزام دوم، حمید نزد یکی از مسئولین اعزام رفته و از او می خواهد برایش استخاره بگیرد. آن مسئول بعد از استخاره می گوید: برایت آیه شهادت آمده است!
او با شنیدن این خبر سر از پا نمی شناسد. دوستش می گوید آن قدر خوشحال شد که به هوا پرید و چهره ی خندانش را در آن لحظه هیچ گاه فراموش نمی کنم.
نفر سمت راست: شهید حمید میزبانی
هنگامی که شیپور جنگ نواخته می شود، شناختن مرد از نا مرد آسان می شود...
رزمندگان فریمان- نشسته از چپ: صادق احسانی
دوره ی نوجوانی و تحصیل شهید حمید میزبانی در مقطع دبیرستان مصادف است با کسب افتخارات ورزشی برای او. حمید در مسابقات کشتی دانش آموزان فریمان حائز رتبه می شود و جوایز متعددی را کسب می کند. او منش پهلوانی و جوانمردی، حریت و آزادگی را سال ها بعد در رزم با دشمن زبون به زیبایی نشان می دهد.
نفر نشسته: شهید حمید میزبانی
خوش یاران با لب خموش زیباترین ترانه هستی سروده اند
سپاه فریمان-ایستاده اول چپ شهید ملول- حسین مهدیانپور
نشسته از راست: باقرنوروزی
با شروع جنگ تحمیلی، روح بلند حمید بی تابی می کند. بارها از نرفتن به جبهه به علت سن کم و شرائط خانوادگی گلایه می کند. اما او در یک انتخاب بزرگ که وی را به صف اصحاب امام عشق می رساند، جبهه و جان باختن در راه دوست را بر می گزیند.
موقع اعزام، برگه ای آورده و به پدرش می دهد و می خواهد که برایش امضاء کند. پدر رضایت می دهد اما مادر دل کندن از فرزندش را طاقت ندارد. او هنوز به هیجده سالگی هم نرسیده است، اما اسلام نیاز به فداکاری دارد. مادرش می گوید: به او گفتم تو هنوز فسقلی هستی... جثه ات کوچک است، به درد جنگ نمی خوری... و حمید اصرار می کند که این بار رضایت بدهید... قول می دهم زود برگردم... چند روز بعد حمید میزبانی لباس رزم پوشیده و به جبهه می رود. مقصد او کردستان و شهرستان سقز است.
یاد باد آن روزگاران... یاد باد...
مسجد جامع فریمان- اعزام به جبهه
