مقدمه
شهادت، درس رفتن در روزگار ماندن های پوچ و گذراست تا واماندگان و متحیران دریابند که حیات واقعی، نه ایجاد حصار خودبین است که باید گام از آمال صغیر و پست، برون نهاده و زندگانی جاودان دیگری را طلبید. معلم این آموزه های ناب، شهیدانند. آنان، درس آموز نسل ها در طول اعصارند. در زمانه ای که ماندن ها در گرداب مرداب ها محصورند، شهادت گریزگاهی است تا ماندن به واماندگی نینجامد.
شهید علی توحیدی از تربیت یافتگان مکتب روح الله و دانش آموز ممتاز مدرسه عشق، از جمله شهدای بزرگوار شهرمان فریمان است که سرتاسر زندگی او برای نوجوانان امروز سرشار از آموزه های ناب و درسی برای بهتر زیستن است.
علی نوجوان بود که به شهادت رسید. یعنی حدوداً 15 سال! او در 28 آبان ماه سال 1344 به دنیا می آید و در تاریخ 1/10/1360 به آسمان پر می کشد، حدود5800 روز بیشتر عمر نمی کند، اما هر لحظه از زندگی این نوجوان رشید، درسی برای ما و همه ی مشتاقان طریق سعادت است. او عمیق ترین معارف الهی را در عمر کوتاه خود تجربه می کند و در نهایت، مزد خود را به خوبی دریافت می کند.
علی اکنون در بین ما نیست، اما منش او، گفتار او، رفتار و نگرش او هم چنان می درخشد. شایسته است که آن را به درستی بشناسیم و به خوبی فرا بگیریم.
این دفتر در ادامه کتاب های: کوی شهید تقوی، قلم عشق، باغ گیلاس و ... به تبیین زندگی و سیره شهدای فریمان می پردازد.
این توصیه ها و تذکارها، استقامت در راه آرمان ها را تکلیف می کند. کسانی از یارانش، ره او را دریافتند و چون او، سوی هجران پیش گرفتند و آنان که مانده اند باید در مسیر شهادت، مقاوم و پایدار باقی بمانند. بی تردید او از جمله شهیدانی بود که پیام و کلامش گمنام نمی ماند و برای هر روز زندگی ما، درس و پیامی به همراه دارد. بر ماندگان می ماند که آن شعله گداخته را نگه دارند و فروغ آن را پاس دارند.
پاییز 1395
هیئت مذهبی جامعه الحسین(ع) فریمان
