برای جوانان سفیدسنگ

برای جوانان سفیدسنگ

   این روزها نام سفیدسنگ در صدر اخبار حوادث ایران و بلکه جهان است. هر ساعت و لحطه از وقوع زلزله و پس لرزه های آن از این شهر مخابره می شود. نام سفیدسنگ اکنون با دلهره و هراس قرین گشته است و مردم خراسان این روزها حال خوشی ندارند. هراس از زلزله، آوارگی و سرگردانی و فرو ریختن خانه و کاشانه،بزرگ است و بزرگ تر از آن، مصیبت از دست دادن عزیزان است.

   اما چرا تاکنون کسی برای ما از جوانان سفیدسنگ چیزی نگفته است؟! از حماسه ی مردانگی و غیرت مردان سفیدسنگی که در هشت سال شرافت و عزت، در مقابل دشمن ایستادند، تا امروز ایران در آرامش باشد. من برای شما از این مردمان می گویم....

سفیدسنگ شهری در حدود 35 کیلومتری شهرستان فریمان است. شغل غالب مردم آن کشاورزی و دامداری است و از گذشته های دور به دیانت و شجاعت شهره بوده اند و در حماسه هشت سال دفاع مقدس، خوش درخشیدند. رزمندگان سفیدسنگی در قالب دسته های رزمی در گردانهای خراسان و لشگر امام رضا(ع) حضور داشتند و حماسه ای مردانه آفریدند. برای ما باید از این حماسه هم بگویند.

باید برای آرامش خاطر ما در این روزهای سخت، از 18 جوان سرافراز بگویند که مایه ی آرامش نه تنها دیار خود، که سفیران آرامش این کشور شدند.

برای ما باید از حماسه محمدرضا غلامی بگویند. جوان سفیدسنگی که در 23 سالگی در کربلای 5 بعنوان جهادگر، جان خود را فدای آرامش این کشور می کند.

عباس پوراحمدی که در 20 سالگی از تنگه چزابه، راه بلند آسمان را پیدا می کند و حسنعلی ایمانی که در 17 سالگی در جزیره مجنون و در عملیات خیبر، همچون کوه در مقابل دشمن می ایستد. او درس رفتن در روزگار ماندن های پوچ و گذرا را به ما آموخت تا واماندگان و متحیران دریابند که حیات واقعی، نه ایجاد حصار خودبین است که باید گام از آمال صغیر و پست، برون نهاده و زندگانی جاودان دیگری را طلبید.

باید برای ما از حماسه شهیدان قربان و غلامحسین شعبانی بگویند که مادر این شهیدان هنوز بعد از سی سال از شهادت فرزندانش، خانه قدیمی در روستایی متروکه در اطراف سفیدسنگ را رها نمی کند و می گوید، این خانه بوی قربان و غلامحسین را هر روز به مشامم می رساند. سرتاسر زندگی این دو برادر برای نوجوانان امروز سرشار از آموزه های ناب و درسی برای بهتر زیستن است. دانش آموز شهید احمد کردی که در 16 سالگی و در عملیات بیت المقدس 2 جاودانه می شود. حماسه صفرعلی دلشاد هنوز در گوش جوانان سفیدسنگی است. او 21 ساله بود که در راه دفاع از اسلام و انقلاب اسلامی در تنگه چزابه به شهادت رسید. حسینعلی پناهی هم 21 ساله بود که در سومار جانش را در راه مکتب فدا کرد. غلامحسین حسین زاده تنها 16 بهار از عمرش گذشته بود که در هورالهویزه به شهادت رسید. کوله بار شرف را برداشت تا خروس خوانِ مردانگی در پشت خاکریزهای عزت و دلاوری باشد.

   حماسه جوانان سفیدسنگ همچنان ادامه دارد. گلزار سپهری در 33 سالگی با داشتن چندین فرزند ترک دیار می کند و با ثیت نام در گردان امام علی در شلمچه جاودانه شد. علی محمد طلایی در شلمچه و تنها 25 سال داشت که به شهادت رسید. حسین صاحبی هم 29 ساله بود که در سقز خیلی دورتر از سفیدسنگ به شهادت رسید. اما علی اصغر دلگشا حکایت عجیب تری دارد. او در 18 سالگی به شهادت می رسد، آن هم پس از سالها مقاومت در زندانهای بصره و در غربت... پیکر مطهرش سالها بعد در سفیدسنگ مایه ی آرامش اهالی می شود.   

 موسی خردسال در 21 سالگی در پسوه، جواد دهقان در 15 سالگی در جزیره مجنون، حمید ناصری روحانی در 21 سالگی و در حالی که در کنکور قبول شده بود، در مصاف با اشرار مسلح و قاچاقچیان مواد مخدر در فریمان به شهادت می رسد. حسین غلامی در 16 سالگی در ماووت عراق، علی گواهی در 20 سالگی، و رجبعلی دلشاد در عملیات خیبر در سن 17 سالگی راه آسمان را در پیش می گیرند. آنها تربیت یافتگان مکتب روح الله و دانش آموزان ممتاز مدرسه عشق بودند. آنان پیروان خط عافیت نشدند تا در مشغله این سوی یان، غرقه شوند. سالکان جبهه ابتلا بودند و از جام بلا در نیوشیدند و ره خدا را جستند و دیدند. جبهه مقدس، با دهها و صدها وصف نام در تاریخ و یاد خاص و عام جاودان می ماند و هزاران پاکباز و بسیجی، سازنده آن تاریخند.

امروز هم سفیدسنگ با نام بلند این جوانان است که ایستاده و همچنان مایه ی آرامش مردم کشورش خواهد شد.