واقع بینی و حقیقت جویی
بررسی ابعاد شخصیتی شهدای فریمان
قسمت 2
در این بخش موضوع واقع بینی و حقیقت جویی را در لابلای کلام شهدای فریمان پی می گیریم.
انسان باید با قرار گرفتن در میان مردم، بتواند طوری زندگی نماید، که هدف و مقصود او، شناخت هستی و آفریدگار آن باشد. این مطلب به خوبی در قرآن کریم در معرفی پیامبر عظیم الشأن اسلام آمده است که: انما انا بشر مثلکم یوحی...(کهف/آیه آخر) و حتی در پایان مراحل سیر و سلوک عرفانی(مرحله سوم) که عارف و رهرو و رونده ی راه حقیقت و معرفت به عالی ترین درجه ی کمال و انسانیت رسیده است، دستور داده می شود که اکنون به میان خلایق برو و به هدایت و ارشادشان بپرداز و بگو:برای شهید شدن من گریه نکنید، بلکه گریه تان به خاطر اسلام باشد(شهید احمد اسحاقی) و به مردمان این عصر و زمانه هم هشدار دهید که:سخن حق را بگویید.. مردانه بایستید و لحظه ای از حق و افشای باطل دست بر مدارید(شهید سیدحسن موسوی).
وقتی که باور کردیم که آیه ی قرآن: اینما کنتم ختم وجه الله، باید باشد به هر طرف که رو کنیم خداوند متعال را می بینیم، آیا باز هم از مردم و جامعه گریزان شده و در خلوت و عزلت مأوی می گیریم؟ یا این که باید اطمینان حاصل کرد که نردبان ترقی و تکامل در پیمودن صحیح و درک درست از زندگی در تمام ابعاد آن است و در هر زمان و مکانی، حقایق وجود موج می زند و بر ماست که از بطن زندگی و جامعه، حقیقت را بیابیم و همانند شهید حسن رفویی بفهمیم که:جهاد در راه خدا را فراموش نفرمایید و از جان و مالتان در سبیل الهی دریغ نورزید و به میدان های نبرد حق بشتابید که تمام اولیاء و اوصیای ما، شما را بدان سفارش نموده اند.
درک حقیقت(راه امام) به عوامل و شرایط متعددی بستگی دارد که شناخت شرایط زمانی یکی از آن هاست. مثلاً در بحبوحه ی تحقق انقلاب که حضور گسترده ی انسان های راست قامتی چون شهدا را می طلبد، شهید سیدحسن موسوی همگام با آغاز انقلاب اسلامی با این که در شرایط سنی کوچکی قرار داشت، در راهپیمایی و تظاهرات علیه ی رژیم ستمشاهی فعالانه شرکت می کرد و به سهم خود، نقشی را در جهت پیشبرد اهداف عالیه ی انقلاب اسلامی ایفا می نمود.
و شهید حسن نصری همانند دیگر شهدا با آگاهی کامل از تحولات سیاسی انقلاب در سطح جهان، به موضع گیری صحیح خود ادامه می داد و زمانی دیگر با حضور در مجامع علمی و فرهنگی حمایت خویش را اعلام می کرد و مهم تر از همه با شناخت صحیح از امام زمان خود، به دفاع از سنگر دین پرداخت و فرمود:ای خدا! گواه باش که در این راه جز تو را مد نظر نگرفته و نخواهم گرفت.
