- ۰ نظر
- ۱۱ فروردين ۹۶ ، ۱۳:۳۸
الف) رجبعلی در وصیت نامه اش صحبت از ارادت شهدا به امام عصر(عج) و حضرت امام(ره) به میان می آورد. عشقی ناب که آن ها را به جبهه کشاند تا در راه دین خدا به جهاد برخیزند. یکی از حقوق امام زمان(عج) بر شیعیان و منتظران حضرتش، همین یاد آن حضرت است که البته اگر با یقین و ایمان از یک طرف و عمل خالص از طرف دیگر آمیخته شود، باعث خشنودی وجود مبارکش خواهد شد.
ب) شهید دلشاد، حضور در جبهه را توفیقی عظیم می داند و خدای متعال را بر این سعادت و توفیق شکر می گوید. در واقع حضور در جبهه سعادتی بود که نصیب بندگان خالص خدا گردید. نعمت جنگ و جهاد که عرصه ای برای ساختن و نیز محلی برای آزمایش مرد از نامرد بود، خود نیاز به سپاس دارد. امام عسکری علیه السلام می فرماید: نعمت را کسی جز سپاس گزار نمی شناسد و از نعمت جز انسان عارف، سپاس گزاری نمی کند.
ج) آرزویش شهادت است و از خانواده اش می خواهد که در غم از دست دادن او اظهار ناراحتی نکنند و با رفتار خود دشمن را ناامید کنند. شهید مطهری از این حالت به نشاط شهادت تعبیر می کند. نشاطی که فرد، هر آن، منتظر درک فیض عظمای شهادت است و به عبارتی با این نشاط و امید زنده است. این نشاط باید به بازماندگان و جامعه هم منتقل شود چرا که شهادت بهترین درجه ی تکامل انسان است.
د) تذکر به جوانان و لزوم هوشیاری آن ها در خصوص مسئله ی جنگ و حوادث انقلاب از دیگر سفارش های این شهید سعید است. ایجاد بی تفاوتی و بی توجهی از ترفندهای دشمن برای دوری جوانان از انقلاب و ارزش های متعالی آن است و باید جوانان عزیز بیش از پیش هوشیار باشند تا در این دام دشمن گرفتار نشوند.
هـ) شهید می فرماید از دعا یادتان نرود و همیشه دعا کنید. دعا سلاح برنده ی مومن است. دعا، قضای الهی را تغییر می دهد حتی اگر محکم و ثبت شده باشد. خداوند می فرماید مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم. بشر از سویی موجودی ناتوان و ضعیف است و از سویی دیگر در محیطی زندگی می کند که محل حوادث و آماج بلاها و عوارض جسمی و روحی است و دچار اذیت های موجود انسانی و حیوانی، درونی و بیرونی می باشد و با توجه به این که آرزوی او ترقی و تکامل و رسیدن به کمالات دنیوی و اخروی است و بالاترین هدفش آن است که به درجه ی اعلای انسانیت و بندگی برسد، بنابراین چاره ای ندارد جز آن که به ریسمان عنایت الهی چنگ زند که او از هر نظر قادر و غنی است، عالم و محیط بر همه چیز و هم چنین مسلط بر همه ی نیروهاست و باید دست تمنا به سوی او دراز کرد. امام صادق علیه السلام می فرمایند: بر تو باد دعا کردن زیرا که دعا، درمان هر دردی است.
پیام ها و آموزه ها از وصیت نامه شهید غلامحسین شعبانی
1-پایان زندگی همه ی انسان ها مرگ است، اما مرگ آغازی برای ورود به یک جهان ابدی و همیشگی است. مرگ نیستی و فنا نیست، پایان زندگی زودگذر و ابتدای جهانی ابدی است و بهترین مرگ و با افتخارترین آن، شهادت در راه حضرت دوست جل جلاله می باشد که پاداش آن قرب الهی و ارتزاق عندالرب است.
2-سفارش شهید به تنها نگذاشتن امام و رهبری جامعه قابل توجه است. در نهج البلاغه نیز حضرت امیر علیه السلام از جمله حقوق والی بر مردم، یکی همین تنها نگذاشتن و اطاعت از دستورات رهبری را بر می شمارد و در ادامه نیز سفارش موکد شهید به حمایت از روحانیت اصیل که مبلغ و مبشر اسلام عزیز هستند، در وصیتنامه قابل توجه است.
3-از دیگر توصیه های شهید غلامحسین شعبانی، ادامه دادن راه شهداست. راه پر نوری که سعادت دنیا و آخرت انسان ها را تضمین می کند. شهدا بیش از آن که به عزادار احتیاج داشته باشند، به رهروی ثابت قدم نیازمندند تا این راه پر افتخار برای همیشه زنده و پر تحرک باشد.
4-شهید عزیز ما، هدف خود از آمدن به جبهه را یاری دین خدا اعلام می نماید. فلسفه ی وجودی جهاد، یاری دین خداست. نیت انسان اگر صادق و سالم باشد او را به مقام محمود می رساند و شهید شعبانی، محمود درگاه حق تعالی جل جلاله شد.
5-سفارش شهید به تربیت فرزندانش هم قابل توجه است. یکی از صدقاتی که حتی بعد از مرگ انسان هم خیر و نیکی نصیب انسان خواهد نمود، تربیت فرزندان صالح است. در حدیث آمده است که فرزند خوب و صالح، گلی از گل های بهشت است. فرزندان محترم شهدا باید بهترین و رساترین مبلغ راه شهدا هم در رفتار و هم در گفتار باشند، چرا که آن ها گل های زیبای آفرینش هستند و منتسب به شهدا می باشند.
6-شهید سعید می فرماید: مبادا در غفلت بمیرید که حسین علیه السلام در میدان نبرد شهید شد. این سفارش شهید به جوانان عزیز یک نکته ی قابل تأمل است که در زندگی، راهی را انتخاب کنند که در مسیر اهل بیت علیهم السلام و منتهی به سعادت شود. امروز دشمن از هر راهی برای به انحراف کشاندن جوانان بهره می گیرد و این نیاز به هوشیاری و دقت بیش از پیش جوانان عزیز دارد که امروز مهم ترین هدف تهاجم فرهنگی هستند.
7-غلامحسین تنها آرزوی خود را زیارت قبر مطهر سالار شهیدان علیه السلام اعلام می نماید. اما او با شهادت در راه خدا به مقامی بالاتر رسید و آن هم جواری با حضرت سیدالشهداء علیه السلام است که نصیب خاصان درگاه حق تعالی جل جلاله می شود. مقامی که حتی می تواند سایر انسان ها را شفاعت کند.