وصیت نامه شهید سیدمحمدنبی نیکویی(وصیت نامه دوم)
تاریخ شهادت: 12/4/65 مهران مزار: روستای کاریز سوخته
به نام ایزد منان
و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً بل احیاء عند ربهم یرزقون
هرگز مپندارید که کسانی که در راه اسلام(خدا) کشته می شوند مرده اند، بلکه آن ها زنده اند و در نزد پروردگارشان روزی می خورند.
پس از سپاس و حمد به درگاه ایزد منان و درود بر انبیاء که هدایت گرانی بودند، و با درود و سلام بر امامان و امام زمان(عج) که باید بیاید و همچون ابراهیم و همچون موسی کلیم الله، جهان را شر انسان های شرور نجات بخشند و با درود بر امام امت، خمینی کبیر که ملت شریف ایران را از خواب غفلت بیدار نمودند، و سلام بر رزمندگان و امت شریف ایران.
این جانب سیدمحمدنبی نیکویی، فرزند سیدحسین رضا، اگر خداوند من را به درگاه خویش پذیرفت و به درجه ی رفیع شهادت نایل گردیدم هرکسی هرچه از من پولی خواست به او بدهید. و من را هم در روستای خودم، کاریز سوخته دفن نمایید.
همه ی شما را به خدای بزرگ می سپارم ...
سیدمحمدنبی نیکویی
